maritus

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

aggettivo della I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo maritus marită maritum
genitivo maritī maritae maritī
dativo maritō maritae maritō
accusativo maritŭm marităm maritum
vocativo maritĕ marită maritum
ablativo maritō maritā maritō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo maritī maritae marită
genitivo maritōrum maritārum maritōrum
dativo maritīs maritīs maritīs
accusativo maritōs maritās marită
vocativo maritī maritae marită
ablativo maritīs maritīs maritīs

Aggettivo

maritus m sing

  1. coniugale, maritale, relativo al matrimonio
Seconda declinazione
  singolare plurale
nominativo maritŭs maritī
genitivo maritī maritōrŭm
dativo maritō maritīs
accusativo maritŭm maritōs
vocativo maritĕ maritī
ablativo maritō maritīs

Sostantivo

maritus sing, prima declinazione (genitivo: mariti)

  1. marito
  2. (al plurale) sposi, sposini
  3. (per estensione), (poetico) amante, innamorato, spasimante
  4. (di animali) esemplare maschio

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /maˈriː.tus/

Etimologia / Derivazione[modifica]

da mas, "maschio"

Parole derivate[modifica]

discendenti in altre lingue

Termini correlati[modifica]