Vai al contenuto

laudabilis

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

aggettivo della II classe
singolare
masc./fem. neutro
nominativo laudābilis laudābile
genitivo laudābilis laudābilis
dativo laudābilī laudābilī
accusativo laudābilem laudābile
vocativo laudābilis laudābile
ablativo laudābilī laudābilī
plurale
masc./fem. neutro
nominativo laudābilēs laudābilĭa
genitivo laudābilĭum laudābilĭum
dativo laudābilĭbus laudābilĭbus
accusativo laudābilēs laudābilĭa
vocativo laudābilēs laudābilĭa
ablativo laudābilĭbus laudābilĭbus

Aggettivo

laudabilis m, f sing (comparativo laudābilior, superlativo laudābilissimus)

  1. lodevole, degno di lode
  2. (in particolare) da stimarsi felice, degno di felicitazione

Sillabazione[modifica]

lau | dā | bĭ | lĭs

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /lau̯ˈdaː.bi.lis/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /lau̯ˈda.bi.lis/

Etimologia / Derivazione[modifica]

dal verbo laudo

Sinonimi[modifica]

Termini correlati[modifica]