Appendice:Coniugazioni/Latino/praejicio

Coniugazione

Verbo di terza coniugazione in -io
paradigma
		praejiciō, praejicis, praejēci, praejactum, praejicĕre
infinito		presente		perfetto		futuro
		attivo	passivo	attivo	passivo	attivo	passivo
		praejicĕre	praejici	praejēcisse	praejactum esse	praejactūrum esse	praejactum iri
participio		presente		perfetto		futuro
		praejiciens		praejactus		praejactūrus
gerundio		nominativo		genitivo	dativo	accusativo	ablativo
		corrisponde all'infinito presente		praejiciendi	praejiciendo	praejiciendum	praejiciendo
gerundivo		praejiciendus
supino		praejactum (ablativo: praejactu)
indicativo		singolare			plurale
		prima	seconda	terza	prima	seconda	terza
attivo	presente	praejiciō	praejicis	praejicit	praejicĭmus	praejicĭtis	praejiciunt
	imperfetto	praejiciēbam	praejiciēbas	praejiciēbat	praejiciēbāmus	praejiciēbātis	praejiciēbant
	futuro semplice	praejiciam	praejicies	praejiciet	praejiciēmus	praejiciētis	praejicient
	perfetto	praejēci	praejēcīsti	praejēcit	praejēcĭmus	praejēcīstis	praejēcērunt, praejēcēre
	piuccheperfetto	praejēcĕram	praejēcĕras	praejēcĕrat	praejēcerāmus	praejēcerātis	praejēcĕrant
	futuro anteriore	praejēcĕro	praejēcĕris	praejēcĕrit	praejēcerĭmus	praejēcerĭtis	praejēcĕrint
passivo	presente	praejicior	praejicĕris, praejicĕre	praejicĭtur	praejicĭmur	praejicimĭni	praejiciuntur
	imperfetto	praejiciēbar	praejiciēbāris, praejiciēbāre	praejiciēbātur	praejiciēbāmur	praejiciebāmĭni	praejiciēbāntur
	futuro semplice	praejiciar	praejiciēris, praejiciēre	praejiciētur	praejiciēmur	praejiciēmĭni	praejiciēntur
	perfetto	participio passato (praejactus) seguito dall’indicativo presente di sum praejactus sum praejactus es praejactus est praejacti sumus praejacti estis praejacti sunt
	piuccheperfetto	participio passato (praejactus) seguito dall’indicativo imperfetto di sum praejactus eram praejactus eras praejactus erat praejacti eramus praejacti eratis praejacti erant
	futuro anteriore	participio passato (praejactus) seguito dall’indicativo futuro semplice di sum praejactus ero praejactus eris praejactus erit praejacti erimus praejacti eritis praejacti erunt
congiuntivo		singolare			plurale
		prima	seconda	terza	prima	seconda	terza
attivo	presente	praejiciam	praejicias	praejiciat	praejiciāmus	praejiciātis	praejiciant
	imperfetto	praejicĕrem	praejicĕres	praejicĕret	praejicerēmus	praejicerētis	praejicĕrent
	perfetto	praejēcĕrim	praejēcĕris	praejēcĕrit	praejēcerĭmus	praejēcerĭtis	praejēcĕrint
	piuccheperfetto	praejēcissem	praejēcisses	praejēcisset	praejēcissēmus	praejēcissētis	praejēcissent
passivo	presente	praejiciar	praejiciāris, praejiciāre	praejiciātur	praejiciāmur	praejiciāmĭni	praejiciāntur
	imperfetto	praejicĕrer	praejicerēris, praejicerēre	praejicerētur	praejicerēmur	praejicerēmĭni	praejicerēntur
	perfetto	participio passato (praejactus) seguito dal congiuntivo presente di sum praejactus sim praejactus sis praejactus sit praejacti simus praejacti sitis praejacti sint
	piuccheperfetto	participio passato (praejactus) seguito dal congiuntivo imperfetto di sum praejactus essem praejactus esses praejactus esset praejacti essemus praejacti essetis praejacti essent
imperativo		singolare			plurale
		prima	seconda	terza	prima	seconda	terza
attivo	presente	—	praejicĕ	—	—	praejicĭte	—
	futuro	—	praejicĭto	praejicĭto	—	praejicitōte	praejiciūnto
passivo	presente	—	praejicere	—	—	praejicimini	—
	futuro	—	praejicitor	praejicitor	—	n.e.	praejiciuntor