praejactum

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

Voce verbale

praejactum

  1. supino di praejiciō/praejaciō
  2. accusativo maschile singolare del participio perfetto (praejactus) di praejiciō/praejaciō
  3. nominativo neutro singolare del participio perfetto (praejactus) di praejiciō/praejaciō
  4. accusativo neutro singolare del participio perfetto (praejactus) di praejiciō/praejaciō
  5. vocativo neutro singolare del participio perfetto (praejactus) di praejiciō/praejaciō

Sillabazione[modifica]

prae | jăc | tŭm

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /prae̯jˈjak.tum/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /prɛjˈjak.tum/

Etimologia / Derivazione[modifica]

vedi praejactus, praejiciō