Vai al contenuto

praejacturum

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

Voce verbale

praejacturum

  1. accusativo maschile singolare del participio futuro (praejactūrus) di praejiciō/praejaciō
  2. nominativo neutro singolare del participio futuro (praejactūrus) di praejiciō/praejaciō
  3. accusativo neutro singolare del participio futuro (praejactūrus) di praejiciō/praejaciō
  4. vocativo neutro singolare del participio futuro (praejactūrus) di praejiciō/praejaciō

Sillabazione[modifica]

prae | jăc | tū | rŭm

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /prae̯j.jakˈtuː.rum/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /prɛj.jakˈtu.rum/

Etimologia / Derivazione[modifica]

vedi praejactūrus, praejiciō