Vai al contenuto

praejiciendus

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

gerundivo
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo praejiciendus praejiciendă praejiciendum
genitivo praejiciendī praejiciendae praejiciendī
dativo praejiciendō praejiciendae praejiciendō
accusativo praejiciendŭm praejiciendăm praejiciendum
vocativo praejiciendĕ praejiciendă praejiciendum
ablativo praejiciendō praejiciendā praejiciendō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo praejiciendī praejiciendae praejiciendă
genitivo praejiciendōrum praejiciendārum praejiciendōrum
dativo praejiciendīs praejiciendīs praejiciendīs
accusativo praejiciendōs praejiciendās praejiciendă
vocativo praejiciendī praejiciendae praejiciendă
ablativo praejiciendīs praejiciendīs praejiciendīs

Voce verbale

praejiciendus

  1. gerundivo di praejiciō

Sillabazione[modifica]

prae | jĭ | cĭ | ĕn | dŭs

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /prae̯.ji.kiˈen.dus/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /prɛ.ji.t͡ʃiˈen.dus/

Etimologia / Derivazione[modifica]

dal verbo praejiciō

Uso / Precisazioni[modifica]

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)