Appendice:Coniugazioni/Latino/praejacio

Coniugazione

Verbo di terza coniugazione in -io
paradigma
		praejaciō, praejacis, praejēcī, praejactum, praejacĕre
infinito		presente		perfetto		futuro
		attivo	passivo	attivo	passivo	attivo	passivo
		praejacĕre	praejacī	praejēcisse	praejactum esse	praejactūrum esse	praejactum īrī
participio		presente		perfetto		futuro
		praejaciēns		praejactus		praejactūrus
gerundio		nominativo		genitivo	dativo	accusativo	ablativo
		corrisponde all'infinito presente		praejaciendī	praejaciendō	praejaciendum	praejaciendō
gerundivo		praejaciendus
supino		praejactum (ablativo: praejactū)
indicativo		singolare			plurale
		prima	seconda	terza	prima	seconda	terza
attivo	presente	praejaciō	praejacis	praejacit	praejacĭmus	praejacĭtis	praejaciunt
	imperfetto	praejaciēbam	praejaciēbās	praejaciēbat	praejaciēbāmus	praejaciēbātis	praejaciēbant
	futuro semplice	praejaciam	praejaciēs	praejaciet	praejaciēmus	praejaciētis	praejacient
	perfetto	praejēcī	praejēcistī	praejēcit	praejēcĭmus	praejēcistis	praejēcērunt, praejēcēre
	piuccheperfetto	praejēcĕram	praejēcĕrās	praejēcĕrat	praejēcerāmus	praejēcerātis	praejēcĕrant
	futuro anteriore	praejēcĕrō	praejēcĕris	praejēcĕrit	praejēcerĭmus	praejēcerĭtis	praejēcĕrint
passivo	presente	praejacior	praejacĕris, praejacĕre	praejacĭtur	praejacĭmur	praejacimĭnī	praejaciuntur
	imperfetto	praejaciēbar	praejaciēbāris, praejaciēbāre	praejaciēbātur	praejaciēbāmur	praejaciebāmĭnī	praejaciēbāntur
	futuro semplice	praejaciar	praejaciēris, praejaciēre	praejaciētur	praejaciēmur	praejaciēmĭnī	praejaciēntur
	perfetto	participio passato (praejactus) seguito dall’indicativo presente di sum praejactus sum praejactus es praejactus est praejactī sumus praejactī estis praejactī sunt
	piuccheperfetto	participio passato (praejactus) seguito dall’indicativo imperfetto di sum praejactus eram praejactus erās praejactus erat praejactī erāmus praejactī erātis praejactī erant
	futuro anteriore	participio passato (praejactus) seguito dall’indicativo futuro semplice di sum praejactus erō praejactus eris praejactus erit praejactī erimus praejactī eritis praejactī erunt
congiuntivo		singolare			plurale
		prima	seconda	terza	prima	seconda	terza
attivo	presente	praejaciam	praejaciās	praejaciat	praejaciāmus	praejaciātis	praejaciant
	imperfetto	praejacĕrem	praejacĕrēs	praejacĕret	praejacerēmus	praejacerētis	praejacĕrent
	perfetto	praejēcĕrim	praejēcĕris	praejēcĕrit	praejēcerĭmus	praejēcerĭtis	praejēcĕrint
	piuccheperfetto	praejēcissem	praejēcissēs	praejēcisset	praejēcissēmus	praejēcissētis	praejēcissent
passivo	presente	praejaciar	praejaciāris, praejaciāre	praejaciātur	praejaciāmur	praejaciāmĭnī	praejaciantur
	imperfetto	praejacĕrer	praejacerēris, praejacerēre	praejacerētur	praejacerēmur	praejacerēmĭni	praejacerēntur
	perfetto	participio passato (praejactus) seguito dal congiuntivo presente di sum praejactus sim praejactus sis praejactus sit praejactī simus praejactī sitis praejactī sint
	piuccheperfetto	participio passato (praejactus) seguito dal congiuntivo imperfetto di sum praejactus essem praejactus essēs praejactus esset praejactī essēmus praejactī essētis praejactī essent
imperativo		singolare			plurale
		prima	seconda	terza	prima	seconda	terza
attivo	presente	—	praejacĕ	—	—	praejacĭte	—
	futuro	—	praejacĭtō	praejacĭtō	—	praejacitōte	praejaciuntō
passivo	presente	—	praejacere	—	—	praejaciminī	—
	futuro	—	praejacitor	praejacitor	—	n.e.	praejaciuntor