Vai al contenuto

praejaciendus

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

gerundivo
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo praejaciendus praejaciendă praejaciendum
genitivo praejaciendī praejaciendae praejaciendī
dativo praejaciendō praejaciendae praejaciendō
accusativo praejaciendŭm praejaciendăm praejaciendum
vocativo praejaciendĕ praejaciendă praejaciendum
ablativo praejaciendō praejaciendā praejaciendō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo praejaciendī praejaciendae praejaciendă
genitivo praejaciendōrum praejaciendārum praejaciendōrum
dativo praejaciendīs praejaciendīs praejaciendīs
accusativo praejaciendōs praejaciendās praejaciendă
vocativo praejaciendī praejaciendae praejaciendă
ablativo praejaciendīs praejaciendīs praejaciendīs

Voce verbale

praejaciendus

  1. gerundivo di praejaciō

Sillabazione[modifica]

prae | jă | cĭ | ĕn | dŭs

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /prae̯j.ja.kiˈen.dus/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /prɛj.ja.t͡ʃiˈen.dus/

Etimologia / Derivazione[modifica]

dal verbo praejaciō

Uso / Precisazioni[modifica]

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)