diuturnus

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

aggettivo della I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo diuturnus diuturnă diuturnum
genitivo diuturnī diuturnae diuturnī
dativo diuturnō diuturnae diuturnō
accusativo diuturnŭm diuturnăm diuturnum
vocativo diuturnĕ diuturnă diuturnum
ablativo diuturnō diuturnā diuturnō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo diuturnī diuturnae diuturnă
genitivo diuturnōrum diuturnārum diuturnōrum
dativo diuturnīs diuturnīs diuturnīs
accusativo diuturnōs diuturnās diuturnă
vocativo diuturnī diuturnae diuturnă
ablativo diuturnīs diuturnīs diuturnīs

Aggettivo

diuturnus m sing

  1. che dura a lungo o da tempo, durevole, duraturo, continuo, incessante

Sillabazione[modifica]

dĭ | ŭ | tŭr | nŭs

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /di.uˈtur.nus/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /di.uˈtur.nus/

Etimologia / Derivazione[modifica]

dall'avverbio diu, "a lungo, continuamente", correlato al sostantivo dies, "giorno, tempo"

Sinonimi[modifica]

Parole derivate[modifica]

discendenti in altre lingue