dissimulatio
Latino[modifica]
singolare | plurale | |
---|---|---|
nominativo | dissimulātiō | dissimulātiōnēs |
genitivo | dissimulātiōnĭs | dissimulātiōnŭm |
dativo | dissimulātiōnī | dissimulātiōnĭbŭs |
accusativo | dissimulātiōnĕm | dissimulātiōnēs |
vocativo | dissimulātiō | dissimulātiōnēs |
ablativo | dissimulātiōnĕ | dissimulātiōnĭbŭs |
Sostantivo
dissimulatio f sing, terza declinazione (genitivo: dissimulationis)
- dissimulazione, finzione, inganno
- iam Tiberium corpus, iam vires, nondum dissimulatio deserebat - ormai il corpo, e le forze, abbandonavano Tiberio, ma non la dissimulazione (Tacito, Annales, liber VI, L)
- simulatio et dissimulatio dolus malus est - la simulazione e la dissimulazione sono una malvagia frode (Cicerone, De officiis, liber III, 64)
Sillabazione[modifica]
- dis | sĭ | mŭ | lā | tĭ | ō
Pronuncia[modifica]
- (pronuncia classica) IPA: /dis.si.muˈlaː.ti.oː/
- (pronuncia ecclesiastica) IPA: /dis.si.muˈla.t͡si.o/
Etimologia / Derivazione[modifica]
dal verbo dissimulo, con il suffisso -tio
Sinonimi[modifica]
Parole derivate[modifica]
- discendenti in altre lingue
Termini correlati[modifica]
- Enrico Olivetti, Dizionario Latino Olivetti edizione on line su www.dizionario-latino.com, Olivetti Media Communication
- Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary, lemma dissimulatio (edizione online sul portale del Progetto Perseus)