aestimatus

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

participio perfetto
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo aestimātus aestimātă aestimātum
genitivo aestimātī aestimātae aestimātī
dativo aestimātō aestimātae aestimātō
accusativo aestimātŭm aestimātăm aestimātum
vocativo aestimātĕ aestimātă aestimātum
ablativo aestimātō aestimātā aestimātō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo aestimātī aestimātae aestimātă
genitivo aestimātōrum aestimātārum aestimātōrum
dativo aestimātīs aestimātīs aestimātīs
accusativo aestimātōs aestimātās aestimātă
vocativo aestimātī aestimātae aestimātă
ablativo aestimātīs aestimātīs aestimātīs
Quarta declinazione
  singolare plurale
nominativo aestimātŭs aestimātūs
genitivo aestimātūs aestimātŭŭm
dativo aestimātŭī aestimātĭbŭs
accusativo aestimātŭm aestimātūs
vocativo aestimātŭs aestimātūs
ablativo aestimātū aestimātĭbŭs

Sostantivo

aestimatus m sing, quarta declinazione (genitivo: aestimatus)

  1. (economia) stima, valutazione, estimo (del valore di qualcosa)

Voce verbale

aestimatus

  1. participio perfetto di aestimō

Sillabazione[modifica]

aes | tĭ | mā | tŭs

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /ae̯s.ti.maː.tus/
  • (pronuncia classica) IPA: /ɛs.ti.ma.tus/

Etimologia / Derivazione[modifica]

dal verbo aestimō

Sinonimi[modifica]

Termini correlati[modifica]