Appendice:Coniugazioni/Latino/ambio

Coniugazione

Verbo di quarta coniugazione
paradigma
		ambiō, ambis, ambīvī/ambiī, ambītum, ambīre
infinito		presente		perfetto		futuro
		attivo	passivo	attivo	passivo	attivo	passivo
		ambīre	ambīrī	ambīvisse, ambiisse	ambītum esse	ambītūrum esse	ambītum īrī
participio		presente		perfetto		futuro
		ambiēns		ambītus		ambītūrus
gerundio		nominativo		genitivo	dativo	accusativo	ablativo
		corrisponde all'infinito presente		ambiendī	ambiendō	ambiendum	ambiendō
gerundivo		ambiendus
supino		ambītum (ablativo: ambītū)
indicativo		singolare			plurale
		prima	seconda	terza	prima	seconda	terza
attivo	presente	ambiō	ambis	ambit	ambīmus	ambītis	ambiunt
	imperfetto	ambiēbam	ambiēbās	ambiēbat	ambiēbāmus	ambiēbātis	ambiēbant
	futuro semplice	ambiam	ambiēs	ambiet	ambiēmus	ambiētis	ambient
	perfetto	ambīvī/ambiī	ambīvistī, ambiīsti	ambīvit, ambiit	ambīvĭmus, ambiimus	ambīvistis, ambiīstis	ambīvērunt, ambīvēre, ambiērunt, ambiēre
	piuccheperfetto	ambīvĕram, ambieram	ambīvĕrās, ambierās	ambīvĕrat, ambierat	ambīverāmus, ambierāmus	ambīverātis, ambierātis	ambīvĕrant, ambierant
	futuro anteriore	ambīvĕrō, ambierō	ambīvĕris, ambieris	ambīvĕrit, ambierit	ambīverĭmus, ambierimus	ambīverĭtis, ambieritis	ambīvĕrint, ambierint
passivo	presente	ambior	ambīris, ambīre	ambītur	ambīmur	ambīmĭnī	ambiuntur
	imperfetto	ambiēbar	ambiēbāris, ambiēbāre	ambiēbātur	ambiēbāmur	ambiēbāmĭnī	ambiēbantur
	futuro semplice	ambiar	ambiēris, ambiēre	ambiētur	ambiēmur	ambiēmĭnī	ambientur
	perfetto	participio passato (ambītus) seguito dall’indicativo presente di sum ambītus sum ambītus es ambītus est ambītī sumus ambītī estis ambītī sunt
	piuccheperfetto	participio passato (ambītus) seguito dall’indicativo imperfetto di sum ambītus eram ambītus erās ambītus erat ambītī erāmus ambītī erātis ambītī erant
	futuro anteriore	participio passato (ambītus) seguito dall’indicativo futuro semplice di sum ambītus erō ambītus eris ambītus erit ambītī erimus ambītī eritis ambītī erunt
congiuntivo		singolare			plurale
		prima	seconda	terza	prima	seconda	terza
attivo	presente	ambiam	ambiās	ambiat	ambiāmus	ambiātis	ambiant
	imperfetto	ambīrem	ambīrēs	ambīret	ambīrēmus	ambīrētis	ambīrent
	perfetto	ambīvĕrim, ambierim	ambīvĕris, ambierīs	ambīvĕrit, ambierit	ambīverĭmus, ambierīmus	ambīverĭtis, ambierītis	ambīvĕrint, ambierint
	piuccheperfetto	ambīvissem, ambiissem	ambīvissēs, ambiissēs	ambīvisset, ambiisset	ambīvissēmus, ambiissēmus	ambīvissētis, ambiissētis	ambīvissent, ambiissent
passivo	presente	ambiar	ambiāris, ambiāre	ambiātur	ambiāmur	ambiāmĭnī	ambiantur
	imperfetto	ambīrer	ambīrēris, ambīrēre	ambīrētur	ambīrēmur	ambīrēmĭnī	ambīrentur
	perfetto	participio passato (ambītus) seguito dal congiuntivo presente di sum ambītus sim ambītus sis ambītus sit ambītī simus ambītī sitis ambītī sint
	piuccheperfetto	participio passato (ambītus) seguito dal congiuntivo imperfetto di sum ambītus essem ambītus essēs ambītus esset ambītī essēmus ambītī essētis ambītī essent
imperativo		singolare			plurale
		prima	seconda	terza	prima	seconda	terza
attivo	presente	—	ambī	—	—	ambīte	—
	futuro	—	ambītō	ambītō	—	ambītōte	ambiuntō
passivo	presente	—	ambīre	—	—	ambīminī	—
	futuro	—	ambītor	ambītor	—	n.e.	ambiuntor

}}