transiciendus

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

gerundivo
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo trānsiciendus trānsiciendă trānsiciendum
genitivo trānsiciendī trānsiciendae trānsiciendī
dativo trānsiciendō trānsiciendae trānsiciendō
accusativo trānsiciendŭm trānsiciendăm trānsiciendum
vocativo trānsiciendĕ trānsiciendă trānsiciendum
ablativo trānsiciendō trānsiciendā trānsiciendō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo trānsiciendī trānsiciendae trānsiciendă
genitivo trānsiciendōrum trānsiciendārum trānsiciendōrum
dativo trānsiciendīs trānsiciendīs trānsiciendīs
accusativo trānsiciendōs trānsiciendās trānsiciendă
vocativo trānsiciendī trānsiciendae trānsiciendă
ablativo trānsiciendīs trānsiciendīs trānsiciendīs

Voce verbale

transiciendus

  1. gerundivo di trānsiciō

Sillabazione[modifica]

trāns | ĭ | cĭ | ĕn | dŭs

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /traːns.i.kiˈen.dus/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /trans.i.t͡ʃiˈen.dus/

Etimologia / Derivazione[modifica]

dal verbo trānsiciō

Uso / Precisazioni[modifica]

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)