serraturus

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

participio futuro
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo serrātūrus serrātūră serrātūrum
genitivo serrātūrī serrātūrae serrātūrī
dativo serrātūrō serrātūrae serrātūrō
accusativo serrātūrŭm serrātūrăm serrātūrum
vocativo serrātūrĕ serrātūră serrātūrum
ablativo serrātūrō serrātūrā serrātūrō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo serrātūrī serrātūrae serrātūră
genitivo serrātūrōrum serrātūrārum serrātūrōrum
dativo serrātūrīs serrātūrīs serrātūrīs
accusativo serrātūrōs serrātūrās serrātūră
vocativo serrātūrī serrātūrae serrātūră
ablativo serrātūrīs serrātūrīs serrātūrīs

Voce verbale

serraturus

  1. participio futuro di serrō

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /ser.raː.tuː.rus/

Etimologia / Derivazione[modifica]

dal verbo serrō

Uso / Precisazioni[modifica]

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)