roka
roka
- genitivo singolare di rok
roka
| singolare | plurale | |
|---|---|---|
| nominativo | roka | rokas |
| genitivo | rokas | roku |
| dativo | rokai | rokām |
| accusativo | roku | rokas |
| locativo | rokā | rokās |
- ro | ka
IPA: /ˈruoka/
roka
- genitivo singolare di rok
| 1. declinazione femminile | |||
| caso\numero | singolare | duale | plurale |
|---|---|---|---|
| nominativo (kdo, kaj) | roka | roki | roke |
| genitivo (koga, česa ni) | roke | rok | rok |
| dativo (komu, čemu) | roki | rokama | rokam |
| accusativo (koga, kaj) | roko | roki | roke |
| locativo (o kom, o čem) | o roki | o rokah | o rokah |
| strumentale (s kom, s čim) | z roko | z rokama | z rokami |
roka f
- ro | ka
IPA: /ˈrɔ̀ka/
dal proto-slavo *rǫka
- Fran – Slovarji Inštituta za slovenski jezik Frana Ramovša ZRC SAZU: „roka“