putatus

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

participio perfetto
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo putātus putātă putātum
genitivo putātī putātae putātī
dativo putātō putātae putātō
accusativo putātŭm putātăm putātum
vocativo putātĕ putātă putātum
ablativo putātō putātā putātō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo putātī putātae putātă
genitivo putātōrum putātārum putātōrum
dativo putātīs putātīs putātīs
accusativo putātōs putātās putātă
vocativo putātī putātae putātă
ablativo putātīs putātīs putātīs

Voce verbale

putatus

  1. participio perfetto di putō

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /pu.taː.tus/

Etimologia / Derivazione[modifica]

dal verbo putō

Uso / Precisazioni[modifica]

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)