postulatorum
Latino[modifica]
Sostantivo, forma flessa[modifica]
postulatorum m
- genitivo plurale di postulator
Voce verbale
postulatorum
- genitivo maschile plurale del participio perfetto (postulatus) di postulō
- genitivo neutro plurale del participio perfetto (postulatus) di postulō
Pronuncia[modifica]
- (pronuncia classica) IPA: /pos.tu.laː.toː.rum/
Etimologia / Derivazione[modifica]
- (sostantivo) postulator
- (voce verbale) vedi postulatus, postulō