laetaturus

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

participio futuro
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo laetātūrus laetātūră laetātūrum
genitivo laetātūrī laetātūrae laetātūrī
dativo laetātūrō laetātūrae laetātūrō
accusativo laetātūrŭm laetātūrăm laetātūrum
vocativo laetātūrĕ laetātūră laetātūrum
ablativo laetātūrō laetātūrā laetātūrō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo laetātūrī laetātūrae laetātūră
genitivo laetātūrōrum laetātūrārum laetātūrōrum
dativo laetātūrīs laetātūrīs laetātūrīs
accusativo laetātūrōs laetātūrās laetātūră
vocativo laetātūrī laetātūrae laetātūră
ablativo laetātūrīs laetātūrīs laetātūrīs

Voce verbale

laetaturus

  1. participio futuro di laetō

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /lae̯.taː.tuː.rus/

Etimologia / Derivazione[modifica]

dal verbo laetō

Uso / Precisazioni[modifica]

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)