invisurus

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

participio futuro
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo invīsūrus invīsūră invīsūrum
genitivo invīsūrī invīsūrae invīsūrī
dativo invīsūrō invīsūrae invīsūrō
accusativo invīsūrŭm invīsūrăm invīsūrum
vocativo invīsūrĕ invīsūră invīsūrum
ablativo invīsūrō invīsūrā invīsūrō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo invīsūrī invīsūrae invīsūră
genitivo invīsūrōrum invīsūrārum invīsūrōrum
dativo invīsūrīs invīsūrīs invīsūrīs
accusativo invīsūrōs invīsūrās invīsūră
vocativo invīsūrī invīsūrae invīsūră
ablativo invīsūrīs invīsūrīs invīsūrīs

Voce verbale

invisurus

  1. participio futuro di invidĕo

Voce verbale

invisurus

  1. participio futuro di invīsō

Sillabazione[modifica]

ĭn | vī | sū | rŭs

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /in.wiːˈsuː.rus/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /in.viˈsu.rus/

Etimologia / Derivazione[modifica]

dal verbo invidĕo

Uso / Precisazioni[modifica]

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)