humatus

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

participio perfetto
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo humātus humātă humātum
genitivo humātī humātae humātī
dativo humātō humātae humātō
accusativo humātŭm humātăm humātum
vocativo humātĕ humātă humātum
ablativo humātō humātā humātō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo humātī humātae humātă
genitivo humātōrum humātārum humātōrum
dativo humātīs humātīs humātīs
accusativo humātōs humātās humātă
vocativo humātī humātae humātă
ablativo humātīs humātīs humātīs

Voce verbale

humatus

  1. participio perfetto di humō

Sillabazione[modifica]

hŭ | mā | tŭs

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /ʰuˈmaː.tus/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /uˈma.tus/

Etimologia / Derivazione[modifica]

dal verbo humō

Uso / Precisazioni[modifica]

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)