emancipatus

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

participio perfetto
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo emancipātus emancipātă emancipātum
genitivo emancipātī emancipātae emancipātī
dativo emancipātō emancipātae emancipātō
accusativo emancipātŭm emancipātăm emancipātum
vocativo emancipātĕ emancipātă emancipātum
ablativo emancipātō emancipātā emancipātō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo emancipātī emancipātae emancipātă
genitivo emancipātōrum emancipātārum emancipātōrum
dativo emancipātīs emancipātīs emancipātīs
accusativo emancipātōs emancipātās emancipātă
vocativo emancipātī emancipātae emancipātă
ablativo emancipātīs emancipātīs emancipātīs

Voce verbale

emancipatus

  1. participio perfetto di emancipō

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /eː.man.ki.paː.tus/

Etimologia / Derivazione[modifica]

dal verbo emancipō

Uso / Precisazioni[modifica]

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)