dilacerandus

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

gerundivo
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo dīlacerandus dīlacerandă dīlacerandum
genitivo dīlacerandī dīlacerandae dīlacerandī
dativo dīlacerandō dīlacerandae dīlacerandō
accusativo dīlacerandŭm dīlacerandăm dīlacerandum
vocativo dīlacerandĕ dīlacerandă dīlacerandum
ablativo dīlacerandō dīlacerandā dīlacerandō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo dīlacerandī dīlacerandae dīlacerandă
genitivo dīlacerandōrum dīlacerandārum dīlacerandōrum
dativo dīlacerandīs dīlacerandīs dīlacerandīs
accusativo dīlacerandōs dīlacerandās dīlacerandă
vocativo dīlacerandī dīlacerandae dīlacerandă
ablativo dīlacerandīs dīlacerandīs dīlacerandīs

Voce verbale

dilacerandus

  1. gerundivo di dīlacerō

Sillabazione[modifica]

dī | lă | cĕ | răn | dŭs

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /diː.la.keˈran.dus/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /di.la.t͡ʃeˈran.dus/

Etimologia / Derivazione[modifica]

dal verbo dīlacerō

Uso / Precisazioni[modifica]

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)