correcturus

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

participio futuro
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo correctūrus correctūră correctūrum
genitivo correctūrī correctūrae correctūrī
dativo correctūrō correctūrae correctūrō
accusativo correctūrŭm correctūrăm correctūrum
vocativo correctūrĕ correctūră correctūrum
ablativo correctūrō correctūrā correctūrō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo correctūrī correctūrae correctūră
genitivo correctūrōrum correctūrārum correctūrōrum
dativo correctūrīs correctūrīs correctūrīs
accusativo correctūrōs correctūrās correctūră
vocativo correctūrī correctūrae correctūră
ablativo correctūrīs correctūrīs correctūrīs

Voce verbale

correcturus

  1. participio futuro di corrigō

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /kor.reːk.tuː.rus/

Etimologia / Derivazione[modifica]

dal verbo corrigō

Uso / Precisazioni[modifica]

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)