conturbaturus

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

participio futuro
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo conturbātūrus conturbātūră conturbātūrum
genitivo conturbātūrī conturbātūrae conturbātūrī
dativo conturbātūrō conturbātūrae conturbātūrō
accusativo conturbātūrŭm conturbātūrăm conturbātūrum
vocativo conturbātūrĕ conturbātūră conturbātūrum
ablativo conturbātūrō conturbātūrā conturbātūrō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo conturbātūrī conturbātūrae conturbātūră
genitivo conturbātūrōrum conturbātūrārum conturbātūrōrum
dativo conturbātūrīs conturbātūrīs conturbātūrīs
accusativo conturbātūrōs conturbātūrās conturbātūră
vocativo conturbātūrī conturbātūrae conturbātūră
ablativo conturbātūrīs conturbātūrīs conturbātūrīs

Voce verbale

conturbaturus

  1. participio futuro di conturbō

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /kon.tur.baː.tuː.rus/

Etimologia / Derivazione[modifica]

dal verbo conturbō

Uso / Precisazioni[modifica]

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)