compulsurus

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

participio futuro
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo compulsūrus compulsūră compulsūrum
genitivo compulsūrī compulsūrae compulsūrī
dativo compulsūrō compulsūrae compulsūrō
accusativo compulsūrŭm compulsūrăm compulsūrum
vocativo compulsūrĕ compulsūră compulsūrum
ablativo compulsūrō compulsūrā compulsūrō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo compulsūrī compulsūrae compulsūră
genitivo compulsūrōrum compulsūrārum compulsūrōrum
dativo compulsūrīs compulsūrīs compulsūrīs
accusativo compulsūrōs compulsūrās compulsūră
vocativo compulsūrī compulsūrae compulsūră
ablativo compulsūrīs compulsūrīs compulsūrīs

Voce verbale

compulsurus

  1. participio futuro di compellō (compellĕre)

Sillabazione[modifica]

cŏm | pŭl | sū | rŭs

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /kom.pulˈsuː.rus/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /kom.pulˈsu.rus/

Etimologia / Derivazione[modifica]

dal verbo compellō

Uso / Precisazioni[modifica]

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)