beatissimus

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

aggettivo della I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo beātissimus beātissimă beātissimum
genitivo beātissimī beātissimae beātissimī
dativo beātissimō beātissimae beātissimō
accusativo beātissimŭm beātissimăm beātissimum
vocativo beātissimĕ beātissimă beātissimum
ablativo beātissimō beātissimā beātissimō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo beātissimī beātissimae beātissimă
genitivo beātissimōrum beātissimārum beātissimōrum
dativo beātissimīs beātissimīs beātissimīs
accusativo beātissimōs beātissimās beātissimă
vocativo beātissimī beātissimae beātissimă
ablativo beātissimīs beātissimīs beātissimīs

Aggettivo

beatissimus m sing

  1. superlativo di beatus

Sillabazione[modifica]

bĕ | ā | tĭs | sĭ | mŭs

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /be.aːˈtis.si.mus/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /be.aˈtis.si.mus/

Etimologia / Derivazione[modifica]

superlativo dell'aggettivo beātus, con il suffisso -issimus

Termini correlati[modifica]