assuturus

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

participio futuro
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo assūtūrus assūtūră assūtūrum
genitivo assūtūrī assūtūrae assūtūrī
dativo assūtūrō assūtūrae assūtūrō
accusativo assūtūrŭm assūtūrăm assūtūrum
vocativo assūtūrĕ assūtūră assūtūrum
ablativo assūtūrō assūtūrā assūtūrō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo assūtūrī assūtūrae assūtūră
genitivo assūtūrōrum assūtūrārum assūtūrōrum
dativo assūtūrīs assūtūrīs assūtūrīs
accusativo assūtūrōs assūtūrās assūtūră
vocativo assūtūrī assūtūrae assūtūră
ablativo assūtūrīs assūtūrīs assūtūrīs

Voce verbale

assuturus

  1. participio futuro di assuō

Sillabazione[modifica]

ăs | sū | tū | rŭs

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /as.suːˈtuː.rus/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /as.suˈtu.rus/

Etimologia / Derivazione[modifica]

dal verbo assuō

Uso / Precisazioni[modifica]

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)