agitaturus

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

participio futuro
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo agitātūrus agitātūră agitātūrum
genitivo agitātūrī agitātūrae agitātūrī
dativo agitātūrō agitātūrae agitātūrō
accusativo agitātūrŭm agitātūrăm agitātūrum
vocativo agitātūrĕ agitātūră agitātūrum
ablativo agitātūrō agitātūrā agitātūrō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo agitātūrī agitātūrae agitātūră
genitivo agitātūrōrum agitātūrārum agitātūrōrum
dativo agitātūrīs agitātūrīs agitātūrīs
accusativo agitātūrōs agitātūrās agitātūră
vocativo agitātūrī agitātūrae agitātūră
ablativo agitātūrīs agitātūrīs agitātūrīs

Voce verbale

agitaturus

  1. participio futuro di agitō

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /a.ɡi.taː.tuː.rus/

Etimologia / Derivazione[modifica]

dal verbo agitō

Uso / Precisazioni[modifica]

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)