acceptaturorum
Latino[modifica]
Voce verbale
acceptaturorum
- genitivo maschile plurale del participio futuro (acceptaturus) di acceptō
- genitivo neutro plurale del participio futuro (acceptaturus) di acceptō
Sillabazione[modifica]
- ăc | cĕp | tā | tū | rō | rŭm
Pronuncia[modifica]
- (pronuncia classica) IPA: /ak.kep.taː.tuːˈroː.rum/
- (pronuncia ecclesiastica) IPA: /at.t͡ʃep.ta.tuˈro.rum/
Etimologia / Derivazione[modifica]
vedi acceptaturus, acceptō