Vai al contenuto

abnegaturus

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

participio futuro
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo abnegātūrus abnegātūră abnegātūrum
genitivo abnegātūrī abnegātūrae abnegātūrī
dativo abnegātūrō abnegātūrae abnegātūrō
accusativo abnegātūrŭm abnegātūrăm abnegātūrum
vocativo abnegātūrĕ abnegātūră abnegātūrum
ablativo abnegātūrō abnegātūrā abnegātūrō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo abnegātūrī abnegātūrae abnegātūră
genitivo abnegātūrōrum abnegātūrārum abnegātūrōrum
dativo abnegātūrīs abnegātūrīs abnegātūrīs
accusativo abnegātūrōs abnegātūrās abnegātūră
vocativo abnegātūrī abnegātūrae abnegātūră
ablativo abnegātūrīs abnegātūrīs abnegātūrīs

Voce verbale

abnegaturus

  1. participio futuro di abnegō

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /ab.ne.ɡaː.tuː.rus/

Etimologia / Derivazione[modifica]

dal verbo abnegō

Uso / Precisazioni[modifica]

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)