abiudicaturorum
Latino[modifica]
Voce verbale
abiudicaturorum
- genitivo maschile plurale del participio futuro (abiudicaturus) di abiudicō
- genitivo neutro plurale del participio futuro (abiudicaturus) di abiudicō
Pronuncia[modifica]
- (pronuncia classica) IPA: /abˈjuː.di.kaː.tuː.roː.rum/
Etimologia / Derivazione[modifica]
vedi abiudicaturus, abiudicō