Appendice:Coniugazioni/Latino/sputo

Coniugazione

Verbo di prima coniugazione
paradigma
		spūtō, spūtās, spūtavī, spūtatum, spūtāre
infinito		presente		perfetto		futuro
		attivo	passivo	attivo	passivo	attivo	passivo
		spūtāre	spūtari	spūtavisse	spūtatum esse	spūtaturum esse	spūtatum iri
participio		presente		perfetto		futuro
		spūtans		spūtatus		spūtaturus
gerundio		nominativo		genitivo	dativo	accusativo	ablativo
		corrisponde all'infinito presente		spūtandi	spūtando	spūtandum	spūtando
gerundivo		spūtandus
supino		spūtatum (ablativo: spūtatu)
indicativo		singolare			plurale
		prima	seconda	terza	prima	seconda	terza
attivo	presente	spūtō	spūtās	spūtat	spūtāmus	spūtātis	spūtānt
	imperfetto	spūtābam	spūtābas	spūtābat	spūtabāmus	spūtabātis	spūtābant
	futuro semplice	spūtābo	spūtābis	spūtābit	spūtabĭmus	spūtabĭtis	spūtābunt
	perfetto	spūtavī	spūtavīsti	spūtavit	spūtavĭmus	spūtavīstis	spūtavērunt, spūtavēre
	piuccheperfetto	spūtavĕram	spūtavĕras	spūtavĕrat	spūtaverāmus	spūtaverātis	spūtavĕrant
	futuro anteriore	spūtavĕro	spūtavĕris	spūtavĕrit	spūtaverĭmus	spūtaverĭtis	spūtavĕrint
passivo	presente	spūtor	spūtāris, spūtāre	spūtātur	spūtāmur	spūtāmĭni	spūtāntur
	imperfetto	spūtābar	spūtabāris, spūtābāre	spūtabātur	spūtabāmur	spūtabāmĭni	spūtabāntur
	futuro semplice	spūtābor	spūtabĕris, spūtābere	spūtābĭtur	spūtābĭmur	spūtabimĭni	spūtabūntur
	perfetto	participio passato (spūtatus) seguito dall’indicativo presente di sum spūtatus sum spūtatus es spūtatus est spūtati sumus spūtati estis spūtati sunt
	piuccheperfetto	participio passato (spūtatus) seguito dall’indicativo imperfetto di sum spūtatus eram spūtatus eras spūtatus erat spūtati eramus spūtati eratis spūtati erant
	futuro anteriore	participio passato (spūtatus) seguito dall’indicativo futuro semplice di sum spūtatus ero spūtatus eris spūtatus erit spūtati erimus spūtati eritis spūtati erunt
congiuntivo		singolare			plurale
		prima	seconda	terza	prima	seconda	terza
attivo	presente	spūtem	spūtes	spūtet	spūtēmus	spūtētis	spūtent
	imperfetto	spūtārem	spūtāres	spūtāret	spūtarēmus	spūtarētis	spūtārent
	perfetto	spūtavĕrim	spūtavĕris	spūtavĕrit	spūtaverĭmus	spūtaverĭtis	spūtavĕrint
	piuccheperfetto	spūtavissem	spūtavisses	spūtavisset	spūtavissēmus	spūtavissētis	spūtavissent
passivo	presente	spūter	spūtēris, spūtēre	spūtētur	spūtēmur	spūtemĭni	spūtēntur
	imperfetto	spūtarer	spūtareris, spūtārēre	spūtaretur	spūtaremur	spūtaremini	spūtarentur
	perfetto	participio passato (spūtatus) seguito dal congiuntivo presente di sum spūtatus sim spūtatus sis spūtatus sit spūtati simus spūtati sitis spūtati sint
	piuccheperfetto	participio passato (spūtatus) seguito dal congiuntivo imperfetto di sum spūtatus essem spūtatus esses spūtatus esset spūtati essemus spūtati essetis spūtati essent
imperativo		singolare			plurale
		prima	seconda	terza	prima	seconda	terza
attivo	presente	—	spūtā	—	—	spūtāte	—
	futuro	—	spūtāto	spūtāto	—	spūtatōte	spūtānto
passivo	presente	—	spūtare	—	—	spūtamini	—
	futuro	—	spūtātor	spūtātor	—	spūtaminor	spūtantor