Appendice:Coniugazioni/Latino/secundo

Coniugazione

Verbo di prima coniugazione
paradigma
		sĕcundō, sĕcundās, secundāvī, secundātum, sĕcundāre
infinito		presente		perfetto		futuro
		attivo	passivo	attivo	passivo	attivo	passivo
		sĕcundāre	sĕcundari	secundāvisse	secundātum esse	secundāturum esse	secundātum iri
participio		presente		perfetto		futuro
		sĕcundans		secundātus		secundāturus
gerundio		nominativo		genitivo	dativo	accusativo	ablativo
		corrisponde all'infinito presente		sĕcundandi	sĕcundando	sĕcundandum	sĕcundando
gerundivo		sĕcundandus
supino		secundātum (ablativo: secundātu)
indicativo		singolare			plurale
		prima	seconda	terza	prima	seconda	terza
attivo	presente	sĕcundō	sĕcundās	sĕcundat	sĕcundāmus	sĕcundātis	sĕcundānt
	imperfetto	sĕcundābam	sĕcundābas	sĕcundābat	sĕcundabāmus	sĕcundabātis	sĕcundābant
	futuro semplice	sĕcundābo	sĕcundābis	sĕcundābit	sĕcundabĭmus	sĕcundabĭtis	sĕcundābunt
	perfetto	secundāvī	secundāvīsti	secundāvit	secundāvĭmus	secundāvīstis	secundāvērunt, secundāvēre
	piuccheperfetto	secundāvĕram	secundāvĕras	secundāvĕrat	secundāverāmus	secundāverātis	secundāvĕrant
	futuro anteriore	secundāvĕro	secundāvĕris	secundāvĕrit	secundāverĭmus	secundāverĭtis	secundāvĕrint
passivo	presente	sĕcundor	sĕcundāris, sĕcundāre	sĕcundātur	sĕcundāmur	sĕcundāmĭni	sĕcundāntur
	imperfetto	sĕcundābar	sĕcundabāris, sĕcundābāre	sĕcundabātur	sĕcundabāmur	sĕcundabāmĭni	sĕcundabāntur
	futuro semplice	sĕcundābor	sĕcundabĕris, sĕcundābere	sĕcundābĭtur	sĕcundābĭmur	sĕcundabimĭni	sĕcundabūntur
	perfetto	participio passato (secundātus) seguito dall’indicativo presente di sum secundātus sum secundātus es secundātus est secundāti sumus secundāti estis secundāti sunt
	piuccheperfetto	participio passato (secundātus) seguito dall’indicativo imperfetto di sum secundātus eram secundātus eras secundātus erat secundāti eramus secundāti eratis secundāti erant
	futuro anteriore	participio passato (secundātus) seguito dall’indicativo futuro semplice di sum secundātus ero secundātus eris secundātus erit secundāti erimus secundāti eritis secundāti erunt
congiuntivo		singolare			plurale
		prima	seconda	terza	prima	seconda	terza
attivo	presente	sĕcundem	sĕcundes	sĕcundet	sĕcundēmus	sĕcundētis	sĕcundent
	imperfetto	sĕcundārem	sĕcundāres	sĕcundāret	sĕcundarēmus	sĕcundarētis	sĕcundārent
	perfetto	secundāvĕrim	secundāvĕris	secundāvĕrit	secundāverĭmus	secundāverĭtis	secundāvĕrint
	piuccheperfetto	secundāvissem	secundāvisses	secundāvisset	secundāvissēmus	secundāvissētis	secundāvissent
passivo	presente	sĕcunder	sĕcundēris, sĕcundēre	sĕcundētur	sĕcundēmur	sĕcundemĭni	sĕcundēntur
	imperfetto	sĕcundarer	sĕcundareris, sĕcundārēre	sĕcundaretur	sĕcundaremur	sĕcundaremini	sĕcundarentur
	perfetto	participio passato (secundātus) seguito dal congiuntivo presente di sum secundātus sim secundātus sis secundātus sit secundāti simus secundāti sitis secundāti sint
	piuccheperfetto	participio passato (secundātus) seguito dal congiuntivo imperfetto di sum secundātus essem secundātus esses secundātus esset secundāti essemus secundāti essetis secundāti essent
imperativo		singolare			plurale
		prima	seconda	terza	prima	seconda	terza
attivo	presente	—	sĕcundā	—	—	sĕcundāte	—
	futuro	—	sĕcundāto	sĕcundāto	—	sĕcundatōte	sĕcundānto
passivo	presente	—	sĕcundare	—	—	sĕcundamini	—
	futuro	—	sĕcundātor	sĕcundātor	—	sĕcundaminor	sĕcundantor