Appendice:Coniugazioni/Latino/praetero

Coniugazione

Verbo di terza coniugazione
paradigma
		praeterō, praeteris, praetrīvī, praetrītum, praeterĕre
infinito		presente		perfetto		futuro
		attivo	passivo	attivo	passivo	attivo	passivo
		praeterĕre	praeterī	praetrīvisse	praetrītum esse	praetrītūrum esse	praetrītum īrī
participio		presente		perfetto		futuro
		praeterēns		praetrītus		praetrītūrus
gerundio		nominativo		genitivo	dativo	accusativo	ablativo
		corrisponde all'infinito presente		praeterendī	praeterendō	praeterendum	praeterendō
gerundivo		praeterendus
supino		praetrītum (ablativo: praetrītū)
indicativo		singolare			plurale
		prima	seconda	terza	prima	seconda	terza
attivo	presente	praeterō	praeteris	praeterit	praeterĭmus	praeterĭtis	praeterunt
	imperfetto	praeterēbam	praeterēbās	praeterēbat	praeterēbāmus	praeterēbātis	praeterēbant
	futuro semplice	praeteram	praeterēs	praeteret	praeterēmus	praeterētis	praeterent
	perfetto	praetrīvī	praetrīvistī	praetrīvit	praetrīvĭmus	praetrīvistis	praetrīvērunt, praetrīvēre
	piuccheperfetto	praetrīvĕram	praetrīvĕrās	praetrīvĕrat	praetrīverāmus	praetrīverātis	praetrīvĕrant
	futuro anteriore	praetrīvĕrō	praetrīvĕris	praetrīvĕrit	praetrīverĭmus	praetrīverĭtis	praetrīvĕrint
passivo	presente	praeteror	praeterĕris, praeterĕre	praeterĭtur	praeterĭmur	praeterimĭnī	praeteruntur
	imperfetto	praeterēbar	praeterēbāris, praeterēbāre	praeterēbātur	praeterēbāmur	praeterebāmĭnī	praeterēbantur
	futuro semplice	praeterar	praeterēris, praeterēre	praeterētur	praeterēmur	praeterēmĭnī	praeterentur
	perfetto	participio passato (praetrītus) seguito dall’indicativo presente di sum praetrītus sum praetrītus es praetrītus est praetrītī sumus praetrītī estis praetrītī sunt
	piuccheperfetto	participio passato (praetrītus) seguito dall’indicativo imperfetto di sum praetrītus eram praetrītus erās praetrītus erat praetrītī erāmus praetrītī erātis praetrītī erant
	futuro anteriore	participio passato (praetrītus) seguito dall’indicativo futuro semplice di sum praetrītus erō praetrītus eris praetrītus erit praetrītī erimus praetrītī eritis praetrītī erunt
congiuntivo		singolare			plurale
		prima	seconda	terza	prima	seconda	terza
attivo	presente	praeteram	praeterās	praeterat	praeterāmus	praeterātis	praeterant
	imperfetto	praeterĕrem	praeterĕrēs	praeterĕret	praetererēmus	praetererētis	praeterĕrent
	perfetto	praetrīvĕrim	praetrīvĕris	praetrīvĕrit	praetrīverĭmus	praetrīverĭtis	praetrīvĕrint
	piuccheperfetto	praetrīvissem	praetrīvissēs	praetrīvisset	praetrīvissēmus	praetrīvissētis	praetrīvissent
passivo	presente	praeterar	praeterāris, praeterāre	praeterātur	praeterāmur	praeterāmĭnī	praeterantur
	imperfetto	praeterĕrer	praetererēris, praetererēre	praetererētur	praetererēmur	praetererēmĭnī	praetererentur
	perfetto	participio passato (praetrītus) seguito dal congiuntivo presente di sum praetrītus sim praetrītus sis praetrītus sit praetrītī simus praetrītī sitis praetrītī sint
	piuccheperfetto	participio passato (praetrītus) seguito dal congiuntivo imperfetto di sum praetrītus essem praetrītus essēs praetrītus esset praetrītī essēmus praetrītī essētis praetrītī essent
imperativo		singolare			plurale
		prima	seconda	terza	prima	seconda	terza
attivo	presente	—	praeterĕ	—	—	praeterĭte	—
	futuro	—	praeterĭtō	praeterĭtō	—	praeteritōte	praeteruntō
passivo	presente	—	praeterere	—	—	praeteriminī	—
	futuro	—	praeteritor	praeteritor	—	n.e.	praeteruntor