Appendice:Coniugazioni/Latino/praeiacio

Coniugazione

Verbo di terza coniugazione in -io
paradigma
		praeiaciō, praeiacis, praeiēci, praeiactum, praeiacĕre
infinito		presente		perfetto		futuro
		attivo	passivo	attivo	passivo	attivo	passivo
		praeiacĕre	praeiaci	praeiēcisse	praeiactum esse	praeiactūrum esse	praeiactum iri
participio		presente		perfetto		futuro
		praeiaciens		praeiactus		praeiactūrus
gerundio		nominativo		genitivo	dativo	accusativo	ablativo
		corrisponde all'infinito presente		praeiaciendi	praeiaciendo	praeiaciendum	praeiaciendo
gerundivo		praeiaciendus
supino		praeiactum (ablativo: praeiactu)
indicativo		singolare			plurale
		prima	seconda	terza	prima	seconda	terza
attivo	presente	praeiaciō	praeiacis	praeiacit	praeiacĭmus	praeiacĭtis	praeiaciunt
	imperfetto	praeiaciēbam	praeiaciēbas	praeiaciēbat	praeiaciēbāmus	praeiaciēbātis	praeiaciēbant
	futuro semplice	praeiaciam	praeiacies	praeiaciet	praeiaciēmus	praeiaciētis	praeiacient
	perfetto	praeiēci	praeiēcīsti	praeiēcit	praeiēcĭmus	praeiēcīstis	praeiēcērunt, praeiēcēre
	piuccheperfetto	praeiēcĕram	praeiēcĕras	praeiēcĕrat	praeiēcerāmus	praeiēcerātis	praeiēcĕrant
	futuro anteriore	praeiēcĕro	praeiēcĕris	praeiēcĕrit	praeiēcerĭmus	praeiēcerĭtis	praeiēcĕrint
passivo	presente	praeiacior	praeiacĕris, praeiacĕre	praeiacĭtur	praeiacĭmur	praeiacimĭni	praeiaciuntur
	imperfetto	praeiaciēbar	praeiaciēbāris, praeiaciēbāre	praeiaciēbātur	praeiaciēbāmur	praeiaciebāmĭni	praeiaciēbāntur
	futuro semplice	praeiaciar	praeiaciēris, praeiaciēre	praeiaciētur	praeiaciēmur	praeiaciēmĭni	praeiaciēntur
	perfetto	participio passato (praeiactus) seguito dall’indicativo presente di sum praeiactus sum praeiactus es praeiactus est praeiacti sumus praeiacti estis praeiacti sunt
	piuccheperfetto	participio passato (praeiactus) seguito dall’indicativo imperfetto di sum praeiactus eram praeiactus eras praeiactus erat praeiacti eramus praeiacti eratis praeiacti erant
	futuro anteriore	participio passato (praeiactus) seguito dall’indicativo futuro semplice di sum praeiactus ero praeiactus eris praeiactus erit praeiacti erimus praeiacti eritis praeiacti erunt
congiuntivo		singolare			plurale
		prima	seconda	terza	prima	seconda	terza
attivo	presente	praeiaciam	praeiacias	praeiaciat	praeiaciāmus	praeiaciātis	praeiaciant
	imperfetto	praeiacĕrem	praeiacĕres	praeiacĕret	praeiacerēmus	praeiacerētis	praeiacĕrent
	perfetto	praeiēcĕrim	praeiēcĕris	praeiēcĕrit	praeiēcerĭmus	praeiēcerĭtis	praeiēcĕrint
	piuccheperfetto	praeiēcissem	praeiēcisses	praeiēcisset	praeiēcissēmus	praeiēcissētis	praeiēcissent
passivo	presente	praeiaciar	praeiaciāris, praeiaciāre	praeiaciātur	praeiaciāmur	praeiaciāmĭni	praeiaciāntur
	imperfetto	praeiacĕrer	praeiacerēris, praeiacerēre	praeiacerētur	praeiacerēmur	praeiacerēmĭni	praeiacerēntur
	perfetto	participio passato (praeiactus) seguito dal congiuntivo presente di sum praeiactus sim praeiactus sis praeiactus sit praeiacti simus praeiacti sitis praeiacti sint
	piuccheperfetto	participio passato (praeiactus) seguito dal congiuntivo imperfetto di sum praeiactus essem praeiactus esses praeiactus esset praeiacti essemus praeiacti essetis praeiacti essent
imperativo		singolare			plurale
		prima	seconda	terza	prima	seconda	terza
attivo	presente	—	praeiacĕ	—	—	praeiacĭte	—
	futuro	—	praeiacĭto	praeiacĭto	—	praeiacitōte	praeiaciūnto
passivo	presente	—	praeiacere	—	—	praeiacimini	—
	futuro	—	praeiacitor	praeiacitor	—	n.e.	praeiaciuntor