Appendice:Coniugazioni/Latino/pedico

Coniugazione

Verbo di prima coniugazione
paradigma
		pedīcō, pedīcās, pedīcāvī, pedīcātum, pedīcāre
infinito		presente		perfetto		futuro
		attivo	passivo	attivo	passivo	attivo	passivo
		pedīcāre	pedīcārī	pedīcāvisse	pedīcātum esse	pedīcātūrum esse	pedīcātum īrī
participio		presente		perfetto		futuro
		pedīcāns		pedīcātus		pedīcātūrus
gerundio		nominativo		genitivo	dativo	accusativo	ablativo
		corrisponde all'infinito presente		pedīcandī	pedīcandō	pedīcandum	pedīcandō
gerundivo		pedīcandus
supino		pedīcātum (ablativo: pedīcātū)
indicativo		singolare			plurale
		prima	seconda	terza	prima	seconda	terza
attivo	presente	pedīcō	pedīcās	pedīcat	pedīcāmus	pedīcātis	pedīcant
	imperfetto	pedīcābam	pedīcābās	pedīcābat	pedīcābāmus	pedīcābātis	pedīcābant
	futuro semplice	pedīcābō	pedīcābis	pedīcābit	pedīcābĭmus	pedīcābĭtis	pedīcābunt
	perfetto	pedīcāvī	pedīcāvīstī	pedīcāvit	pedīcāvĭmus	pedīcāvīstis	pedīcāvērunt, pedīcāvēre
	piuccheperfetto	pedīcāvĕram	pedīcāvĕrās	pedīcāvĕrat	pedīcāverāmus	pedīcāverātis	pedīcāvĕrant
	futuro anteriore	pedīcāvĕrō	pedīcāvĕris	pedīcāvĕrit	pedīcāverĭmus	pedīcāverĭtis	pedīcāvĕrint
passivo	presente	pedīcor	pedīcāris, pedīcāre	pedīcātur	pedīcāmur	pedīcāmĭnī	pedīcantur
	imperfetto	pedīcābar	pedīcābāris, pedīcābāre	pedīcabātur	pedīcābāmur	pedīcābāmĭnī	pedīcābantur
	futuro semplice	pedīcābor	pedīcābĕris, pedīcābere	pedīcābĭtur	pedīcābĭmur	pedīcābimĭnī	pedīcābuntur
	perfetto	participio passato (pedīcātus) seguito dall’indicativo presente di sum pedīcātus sum pedīcātus es pedīcātus est pedīcātī sumus pedīcātī estis pedīcātī sunt
	piuccheperfetto	participio passato (pedīcātus) seguito dall’indicativo imperfetto di sum pedīcātus eram pedīcātus erās pedīcātus erat pedīcātī erāmus pedīcātī erātis pedīcātī erant
	futuro anteriore	participio passato (pedīcātus) seguito dall’indicativo futuro semplice di sum pedīcātus erō pedīcātus eris pedīcātus erit pedīcātī erimus pedīcātī eritis pedīcātī erunt
congiuntivo		singolare			plurale
		prima	seconda	terza	prima	seconda	terza
attivo	presente	pedīcem	pedīcēs	pedīcet	pedīcēmus	pedīcētis	pedīcent
	imperfetto	pedīcārem	pedīcārēs	pedīcāret	pedīcārēmus	pedīcārētis	pedīcārent
	perfetto	pedīcāvĕrim	pedīcāvĕris	pedīcāvĕrit	pedīcāverĭmus	pedīcāverĭtis	pedīcāvĕrint
	piuccheperfetto	pedīcāvissem	pedīcāvissēs	pedīcāvisset	pedīcāvissēmus	pedīcāvissētis	pedīcāvissent
passivo	presente	pedīcer	pedīcēris, pedīcēre	pedīcētur	pedīcēmur	pedīcēmĭnī	pedīcentur
	imperfetto	pedīcārer	pedīcārēris, pedīcārēre	pedīcārētur	pedīcārēmur	pedīcārēminī	pedīcārentur
	perfetto	participio passato (pedīcātus) seguito dal congiuntivo presente di sum pedīcātus sim pedīcātus sis pedīcātus sit pedīcātī simus pedīcātī sitis pedīcātī sint
	piuccheperfetto	participio passato (pedīcātus) seguito dal congiuntivo imperfetto di sum pedīcātus essem pedīcātus essēs pedīcātus esset pedīcātī essēmus pedīcātī essētis pedīcāti essent
imperativo		singolare			plurale
		prima	seconda	terza	prima	seconda	terza
attivo	presente	—	pedīcā	—	—	pedīcāte	—
	futuro	—	pedīcātō	pedīcātō	—	pedīcātōte	pedīcantō
passivo	presente	—	pedīcāre	—	—	pedīcāminī	—
	futuro	—	pedīcātor	pedīcātor	—	pedīcāminor	pedīcantor