Appendice:Coniugazioni/Latino/acclaro

Coniugazione

Verbo di prima coniugazione
paradigma
		acclārō, acclārās, acclārāvī, acclārātum, acclārāre
infinito		presente		perfetto		futuro
		attivo	passivo	attivo	passivo	attivo	passivo
		acclārāre	acclārārī	acclārāvisse	acclārātum esse	acclārātūrum esse	acclārātum īrī
participio		presente		perfetto		futuro
		acclārāns		acclārātus		acclārātūrus
gerundio		nominativo		genitivo	dativo	accusativo	ablativo
		corrisponde all'infinito presente		acclārandī	acclārandō	acclārandum	acclārandō
gerundivo		acclārandus
supino		acclārātum (ablativo: acclārātū)
indicativo		singolare			plurale
		prima	seconda	terza	prima	seconda	terza
attivo	presente	acclārō	acclārās	acclārat	acclārāmus	acclārātis	acclārant
	imperfetto	acclārābam	acclārābās	acclārābat	acclārābāmus	acclārābātis	acclārābant
	futuro semplice	acclārābō	acclārābis	acclārābit	acclārābĭmus	acclārābĭtis	acclārābunt
	perfetto	acclārāvī	acclārāvīstī	acclārāvit	acclārāvĭmus	acclārāvīstis	acclārāvērunt, acclārāvēre
	piuccheperfetto	acclārāvĕram	acclārāvĕrās	acclārāvĕrat	acclārāverāmus	acclārāverātis	acclārāvĕrant
	futuro anteriore	acclārāvĕrō	acclārāvĕris	acclārāvĕrit	acclārāverĭmus	acclārāverĭtis	acclārāvĕrint
passivo	presente	acclāror	acclārāris, acclārāre	acclārātur	acclārāmur	acclārāmĭnī	acclārantur
	imperfetto	acclārābar	acclārābāris, acclārābāre	acclārabātur	acclārābāmur	acclārābāmĭnī	acclārābantur
	futuro semplice	acclārābor	acclārābĕris, acclārābere	acclārābĭtur	acclārābĭmur	acclārābimĭnī	acclārābuntur
	perfetto	participio passato (acclārātus) seguito dall’indicativo presente di sum acclārātus sum acclārātus es acclārātus est acclārātī sumus acclārātī estis acclārātī sunt
	piuccheperfetto	participio passato (acclārātus) seguito dall’indicativo imperfetto di sum acclārātus eram acclārātus erās acclārātus erat acclārātī erāmus acclārātī erātis acclārātī erant
	futuro anteriore	participio passato (acclārātus) seguito dall’indicativo futuro semplice di sum acclārātus erō acclārātus eris acclārātus erit acclārātī erimus acclārātī eritis acclārātī erunt
congiuntivo		singolare			plurale
		prima	seconda	terza	prima	seconda	terza
attivo	presente	acclārem	acclārēs	acclāret	acclārēmus	acclārētis	acclārent
	imperfetto	acclārārem	acclārārēs	acclārāret	acclārārēmus	acclārārētis	acclārārent
	perfetto	acclārāvĕrim	acclārāvĕris	acclārāvĕrit	acclārāverĭmus	acclārāverĭtis	acclārāvĕrint
	piuccheperfetto	acclārāvissem	acclārāvissēs	acclārāvisset	acclārāvissēmus	acclārāvissētis	acclārāvissent
passivo	presente	acclārer	acclārēris, acclārēre	acclārētur	acclārēmur	acclārēmĭnī	acclārentur
	imperfetto	acclārārer	acclārārēris, acclārārēre	acclārārētur	acclārārēmur	acclārārēminī	acclārārentur
	perfetto	participio passato (acclārātus) seguito dal congiuntivo presente di sum acclārātus sim acclārātus sis acclārātus sit acclārātī simus acclārātī sitis acclārātī sint
	piuccheperfetto	participio passato (acclārātus) seguito dal congiuntivo imperfetto di sum acclārātus essem acclārātus essēs acclārātus esset acclārātī essēmus acclārātī essētis acclārāti essent
imperativo		singolare			plurale
		prima	seconda	terza	prima	seconda	terza
attivo	presente	—	acclārā	—	—	acclārāte	—
	futuro	—	acclārātō	acclārātō	—	acclārātōte	acclārantō
passivo	presente	—	acclārāre	—	—	acclārāminī	—
	futuro	—	acclārātor	acclārātor	—	acclārāminor	acclārantor