acclaratus

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

participio perfetto
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo acclārātus acclārātă acclārātum
genitivo acclārātī acclārātae acclārātī
dativo acclārātō acclārātae acclārātō
accusativo acclārātŭm acclārātăm acclārātum
vocativo acclārātĕ acclārātă acclārātum
ablativo acclārātō acclārātā acclārātō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo acclārātī acclārātae acclārātă
genitivo acclārātōrum acclārātārum acclārātōrum
dativo acclārātīs acclārātīs acclārātīs
accusativo acclārātōs acclārātās acclārātă
vocativo acclārātī acclārātae acclārātă
ablativo acclārātīs acclārātīs acclārātīs

Voce verbale

acclaratus

  1. participio perfetto di acclārō

Sillabazione[modifica]

ăc | clā | rā | tŭs

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /ak.klaːˈraː.tus/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /ak.klaˈra.tus/

Etimologia / Derivazione[modifica]

dal verbo acclārō

Uso / Precisazioni[modifica]

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)