vituperaverim
Latino[modifica]
Voce verbale
vituperaverim
- prima persona singolare del congiuntivo perfetto attivo di vituperō
Pronuncia[modifica]
- (pronuncia classica) IPA: /wi.tu.pe.raː.we.rint/
Etimologia / Derivazione[modifica]
vedi vituperō
vituperaverim
vedi vituperō