trajectus
| singolare | |||
| maschile | femminile | neutro | |
|---|---|---|---|
| nominativo | trājectus | trājectă | trājectum |
| genitivo | trājectī | trājectae | trājectī |
| dativo | trājectō | trājectae | trājectō |
| accusativo | trājectŭm | trājectăm | trājectum |
| vocativo | trājectĕ | trājectă | trājectum |
| ablativo | trājectō | trājectā | trājectō |
| plurale | |||
| maschile | femminile | neutro | |
| nominativo | trājectī | trājectae | trājectă |
| genitivo | trājectōrum | trājectārum | trājectōrum |
| dativo | trājectīs | trājectīs | trājectīs |
| accusativo | trājectōs | trājectās | trājectă |
| vocativo | trājectī | trājectae | trājectă |
| ablativo | trājectīs | trājectīs | trājectīs |
| singolare | plurale | |
|---|---|---|
| nominativo | trājectŭs | trājectūs |
| genitivo | trājectūs | trājectŭŭm |
| dativo | trājectŭī | trājectĭbŭs |
| accusativo | trājectŭm | trājectūs |
| vocativo | trājectŭs | trājectūs |
| ablativo | trājectū | trājectĭbŭs |
trajectus m sing, quarta declinazione (genitivo: trajectus)
- variante di trāiectus
trajectus
- participio perfetto di trājiciō
- trā | jĕc | tŭs
dal verbo trājiciō
come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)
- Enrico Olivetti, Dizionario Latino Olivetti edizione on line su www.dizionario-latino.com, Olivetti Media Communication
- Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary, lemma trajectus (edizione online sul portale del Progetto Perseus)