tardatus

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

participio perfetto
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo tardātus tardātă tardātum
genitivo tardātī tardātae tardātī
dativo tardātō tardātae tardātō
accusativo tardātŭm tardātăm tardātum
vocativo tardātĕ tardātă tardātum
ablativo tardātō tardātā tardātō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo tardātī tardātae tardātă
genitivo tardātōrum tardātārum tardātōrum
dativo tardātīs tardātīs tardātīs
accusativo tardātōs tardātās tardātă
vocativo tardātī tardātae tardātă
ablativo tardātīs tardātīs tardātīs

Voce verbale

tardatus

  1. participio perfetto di tardō

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /tar.daː.tus/

Etimologia / Derivazione[modifica]

dal verbo tardō

Uso / Precisazioni[modifica]

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)