taciturus

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

participio futuro
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo tacitūrus tacitūră tacitūrum
genitivo tacitūrī tacitūrae tacitūrī
dativo tacitūrō tacitūrae tacitūrō
accusativo tacitūrŭm tacitūrăm tacitūrum
vocativo tacitūrĕ tacitūră tacitūrum
ablativo tacitūrō tacitūrā tacitūrō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo tacitūrī tacitūrae tacitūră
genitivo tacitūrōrum tacitūrārum tacitūrōrum
dativo tacitūrīs tacitūrīs tacitūrīs
accusativo tacitūrōs tacitūrās tacitūră
vocativo tacitūrī tacitūrae tacitūră
ablativo tacitūrīs tacitūrīs tacitūrīs

Voce verbale

taciturus

  1. participio futuro di tacĕo o di tacĕor

Sillabazione[modifica]

tă | cĭ | tū | rŭs

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /ta.kiˈtuː.rus/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /ta.t͡ʃiˈtu.rus/

Etimologia / Derivazione[modifica]

dal verbo tacĕo

Uso / Precisazioni[modifica]

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)