sputurus

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

participio futuro
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo sputūrus sputūră sputūrum
genitivo sputūrī sputūrae sputūrī
dativo sputūrō sputūrae sputūrō
accusativo sputūrŭm sputūrăm sputūrum
vocativo sputūrĕ sputūră sputūrum
ablativo sputūrō sputūrā sputūrō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo sputūrī sputūrae sputūră
genitivo sputūrōrum sputūrārum sputūrōrum
dativo sputūrīs sputūrīs sputūrīs
accusativo sputūrōs sputūrās sputūră
vocativo sputūrī sputūrae sputūră
ablativo sputūrīs sputūrīs sputūrīs

Voce verbale

sputurus

  1. participio futuro di spuō

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /spu.tuː.rus/

Etimologia / Derivazione[modifica]

dal verbo spuō

Uso / Precisazioni[modifica]

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)