Vai al contenuto

sorbillaturus

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

participio futuro
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo sorbillātūrus sorbillātūră sorbillātūrum
genitivo sorbillātūrī sorbillātūrae sorbillātūrī
dativo sorbillātūrō sorbillātūrae sorbillātūrō
accusativo sorbillātūrŭm sorbillātūrăm sorbillātūrum
vocativo sorbillātūrĕ sorbillātūră sorbillātūrum
ablativo sorbillātūrō sorbillātūrā sorbillātūrō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo sorbillātūrī sorbillātūrae sorbillātūră
genitivo sorbillātūrōrum sorbillātūrārum sorbillātūrōrum
dativo sorbillātūrīs sorbillātūrīs sorbillātūrīs
accusativo sorbillātūrōs sorbillātūrās sorbillātūră
vocativo sorbillātūrī sorbillātūrae sorbillātūră
ablativo sorbillātūrīs sorbillātūrīs sorbillātūrīs

Voce verbale

sorbillaturus

  1. participio futuro di sorbillō

Sillabazione[modifica]

sŏr | bĭl | lā | tū | rŭs

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /sor.bil.laːˈtuː.rus/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /sor.bil.laˈtu.rus/

Etimologia / Derivazione[modifica]

dal verbo sorbillō

Uso / Precisazioni[modifica]

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)