sinuatus

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

participio perfetto
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo sinuātus sinuātă sinuātum
genitivo sinuātī sinuātae sinuātī
dativo sinuātō sinuātae sinuātō
accusativo sinuātŭm sinuātăm sinuātum
vocativo sinuātĕ sinuātă sinuātum
ablativo sinuātō sinuātā sinuātō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo sinuātī sinuātae sinuātă
genitivo sinuātōrum sinuātārum sinuātōrum
dativo sinuātīs sinuātīs sinuātīs
accusativo sinuātōs sinuātās sinuātă
vocativo sinuātī sinuātae sinuātă
ablativo sinuātīs sinuātīs sinuātīs

Voce verbale

sinuatus

  1. participio perfetto di sinuō

Sillabazione[modifica]

sĭ | nŭ | ā | tŭs

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /si.nuˈaː.tus/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /si.nuˈa.tus/

Etimologia / Derivazione[modifica]

dal verbo sinuō

Uso / Precisazioni[modifica]

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)