secundature

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

Voce verbale

secundature

  1. vocativo maschile singolare del participio futuro (secundaturus) di secundō

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /se.kun.daː.tuː.re/

Etimologia / Derivazione[modifica]

vedi secundaturus, secundō