Vai al contenuto

renudatus

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

participio perfetto
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo renūdātus renūdātă renūdātum
genitivo renūdātī renūdātae renūdātī
dativo renūdātō renūdātae renūdātō
accusativo renūdātŭm renūdātăm renūdātum
vocativo renūdātĕ renūdātă renūdātum
ablativo renūdātō renūdātā renūdātō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo renūdātī renūdātae renūdātă
genitivo renūdātōrum renūdātārum renūdātōrum
dativo renūdātīs renūdātīs renūdātīs
accusativo renūdātōs renūdātās renūdātă
vocativo renūdātī renūdātae renūdātă
ablativo renūdātīs renūdātīs renūdātīs

Voce verbale

renudatus

  1. participio perfetto di renūdō

Sillabazione[modifica]

rĕ | nū | dā | tŭs

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /re.nuːˈdaː.tus/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /re.nuˈda.tus/

Etimologia / Derivazione[modifica]

dal verbo renūdō

Uso / Precisazioni[modifica]

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)