praesensurus

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

participio futuro
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo praesēnsūrus praesēnsūră praesēnsūrum
genitivo praesēnsūrī praesēnsūrae praesēnsūrī
dativo praesēnsūrō praesēnsūrae praesēnsūrō
accusativo praesēnsūrŭm praesēnsūrăm praesēnsūrum
vocativo praesēnsūrĕ praesēnsūră praesēnsūrum
ablativo praesēnsūrō praesēnsūrā praesēnsūrō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo praesēnsūrī praesēnsūrae praesēnsūră
genitivo praesēnsūrōrum praesēnsūrārum praesēnsūrōrum
dativo praesēnsūrīs praesēnsūrīs praesēnsūrīs
accusativo praesēnsūrōs praesēnsūrās praesēnsūră
vocativo praesēnsūrī praesēnsūrae praesēnsūră
ablativo praesēnsūrīs praesēnsūrīs praesēnsūrīs

Voce verbale

praesensurus

  1. participio futuro di praesentiō

Sillabazione[modifica]

prae | sēn | sū | rŭs

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /prae̯.seːnˈsuː.rus/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /prɛ.senˈsu.rus/

Etimologia / Derivazione[modifica]

dal verbo praesentiō

Uso / Precisazioni[modifica]

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)