Vai al contenuto

praejactae

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

Voce verbale

praejactae

  1. nominativo femminile plurale del participio perfetto (praejactus) di praejiciō/praejaciō
  2. genitivo femminile singolare del participio perfetto (praejactus) di praejiciō/praejaciō
  3. dativo femminile singolare del participio perfetto (praejactus) di praejiciō/praejaciō
  4. vocativo femminile plurale del participio perfetto (praejactus) di praejiciō/praejaciō

Sillabazione[modifica]

prae | jăc | tae

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /prae̯jˈjak.tae̯/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /prɛjˈjak.tɛ/

Etimologia / Derivazione[modifica]

vedi praejactus, praejiciō