muniturorum

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

Voce verbale

muniturorum

  1. genitivo maschile plurale del participio futuro (mūnītūrus) di mūniō
  2. genitivo neutro plurale del participio futuro (mūnītūrus) di mūniō

Sillabazione[modifica]

mū | nī | tū | rō | rŭm

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /muː.niː.tuːˈroː.rum/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /mu.ni.tuˈro.rum/

Etimologia / Derivazione[modifica]

vedi mūnītūrus, mūniō